Men gaat ervan uit dat gongs reeds voor het tweede millennium v.Chr. werden gemaakt en gebruikt. Het zijn de oudste en authentiekste muziekinstrumenten van Zuidoost-Azie. In de Chinese geschiedenis worden ze echter pas omstreeks 500 v.Chr. vermeld.
Historici menen dat Java, Annam, Myanmar en China de voornaamste productiecentra van gongs waren, die ten minste zeven gongvormen en overeenkomstige tonen voortbrachten.
Het maken van gongs was in Azie een echt oud familiegeheim. De kennis van gongmakers werd als zo bijzonder beschouwd, dat men dacht dat het maken van een geslaagde gong de hulp van hogere machten vereiste.
Het creatieproces van een gong is zo intens dat gongmakers inzagen dat ze waren blootgesteld aan sterke krachten waaraan de meeste mensen nooit worden blootgesteld. Eeuwenlang was de gong in Aziatische families een symbool van succes en status – en dit geldt tot op zekere hoogte nog steeds.
In de Tibetaanse spirituele traditie hebben gongs en klankschalen de diepste verbinding met de kosmos en de spirituele wereld.
De boodschap van de gong is vrijheid en de staat van innerlijke harmonie. Wanneer we naar deze magische klanken luisteren, verdwijnt elk gevoel van afgescheidenheid van andere mensen en de natuur. Alles wat conflicten veroorzaakt, verdwijnt en het geeft het gevoel dat we een deel van het Universum zijn. We verbinden ons met De Bron, onze Ik Ben staat. We verkrijgen respect voor onszelf en andere levende wezens. Het geluid van de gong laat alles wat heilig, mooi en creatief in ons is naar boven komen. De tonen vernietigen al onze angsten, stress, negatieve emoties en gevoelens, de bron van ziektes. Alles wat overblijft, is dan liefde, vrede, ruimte en harmonie.